Dit is Reem. Ze is 37, getrouwd en heeft twee kinderen. Twee jaar geleden is ze met haar kinderen uit Palestina naar hier gekomen. In Palestina heeft ze 10 jaar als apothekeres gewerkt. Dit wilt ze graag in Genk ook doen.
Reem is naar België gekomen omdat het te gevaarlijk was in haar land. Reems man kwam eerst met de boot, het was een riskante tocht voor hem. Ze bleef achter en heeft hem vijf jaar niet gezien. Het moment dat Reem terug in België was, gaf haar een veilig en blij gevoel.
Eerst woonde ze in de Molenstraat in Genk, kortbij het Molenvijverpark. Haar kinderen gingen daar graag spelen en hun schrik ebde langzaam weg.
In het begin kreeg Reem de vraag ‘Mama, kunnen we echt veilig buiten spelen en fietsen? Kunnen we de natuur zien zonder bang te zijn?’ Maar dit veranderde in ‘Mama, zijn wij gestorven en naar de hemel gegaan?’
De aankomst in België was rond Kerstmis. Het was de eerste keer dat ze in aanraking kwamen met sneeuw. De kinderen bouwden hun allereerste sneeuwman en voelde de eerste keer sneeuw, geweldig! In het vrouwencentrum van Genk, leerde Reem wat later fietsen. Dit doet ze graag in de mooie natuurplekjes in Genk zoals Bokrijk.
Reems moedertaal is Arabisch en dat is helemaal anders dan het Nederlands. Na een paar maanden konden haar kinderen al perfect Nederlands. Zelf heeft ze de laatste twee jaar ook veel bijgeleerd. In de bibliotheek van Genk is er een taalpunt, speciaal voor anderstaligen. Hier vind je Reem vaak terug. De kinderen van Reem zijn ondertussen al helemaal ingeburgerd in de Genkse gemeenschap. Haar dochter zingt in het Regenboogkoor, waar ze veel mensen ontmoet en Nederlandse liedjes zingt. Reems zoon zit bij de scouts en speelt graag rugby. Sport is ideaal om mensen te leren kennen en de taal te leren.
Reem omschrijft Genk als een fijne plaats om je kinderen op te voeden, tussen de mooie natuur en in een geweldige gemeenschap.
